Rozdział 1

Rażące światło.. to jedyne co zobaczyłam otwierając  oczy.  – To już  ranek ? –powiedziałam na głos. Kiedy do pokoju weszła moja mama.

-Witaj Słonko! Jak się spało ? –zapytała z troską.

-Dziękuje mamo ,świetnie chyba naprawdę wymęczyli mnie w tej szkole bo nie wiedziałam nawet kiedy  usnęłam.-odparłam.

-Właśnie widzę , dzień Brudasa ?-zaczęłyśmy się śmiać .-Caroline ,a  teraz do rzeczy.

-O co chodzi ?-spoważniałam

-Młody Lockwood niedługo zamieszka na naszej  wycieraczce-uśmiechnęła się.

-Tyler ? Nie mogłaś mnie wcześniej obudzić ?-spytałam z nutką złości.

-Jak kocha to poczeka-odrzekła.

-Wpuść  go w końcu ,tylko umyję zęby i już do niego biegnę .

Szczerze mówiąc bałam się , niby to był tylko sen , ale mój ukochany robił w nim za bezdusznego potwora. Chyba miałam prawo się martwić?  Bezduszny potwór –powtórzylam na głos śmiejąc się sama z  siebie. Czemu pomyślałam o Klausie …ehh no tak przecież zdominował mi chłopaka dla swojej hybrydziej rodzinki od siedmiu boleści.-skrzywiłam się i poszłam do łazienki.

Nagle poczułam czyjeś  ręce na moich oczach. Tyler!-krzyknęłam. Nie wiesz ,że kultura wymaga zapukać ?-zaśmiałam się .

-Nie złość się już  tak , nie lubię kiedy ty mnie nie lubiss kotecku.

-Tyler ..? Halo,  tu ziemia nie mamy 5 lat .-popatrzyłam karcąco.

-Oj nie bądź taka sztywna.

-Ja sztywna? Przecież .. – nie pozwolił mi dokończyć nagle znikł .

Dziwne –pomyślałam. Co w niego wstąpiło? Ehh nie ważne musze coś zjeść bo zaraz umrę z pragnienia.

Poszłam do kuchni zobaczyłam tam Damona rozmawiającego z moja mamą.

-Cześć , co tutaj robisz?

-Rozmawiam na poważne tematy , nie dla dzieci , także wyjdź blondi- rzucił poważne , lecz  chamskie spojrzenie.

-Człowiek chce wejść do kuchni zjeść  śniadanie ,ale widząc pewne osoby nagle odechciewa się wszystkiego . Chyba udam się do łazienki bo mnie zemdliło.-powiedzialam obrażona.

Co za  dupek! Już nawet w swoim domu nie można czuć się swobodnie.-wykrzyczałam.

-Słyszałem.

-Świetnie ! Miałeś to słyszeć.-syknęłam

Przebrałam się i postanowiłam wyjść z przyjaciółkami.  Napisałam sms-a  do dziewczyn abyśmy spotkały się pod domem Eleny i wyszły się rozerwać.

Za moment zaczął wibrować  mi telefon i usłyszałam głupiutki dzwonek „Nie odbieraj,to Mietek alkoholik dzwoni,znowu cie na balety wyciągnie ,a glowa będzie bolała”-nie wiem czemu ale kiedyś mnie to  bawiło i tak jakoś już zostało.

Po chwili odebrałam.

-Hej,Elena -wypowiedzialam z radością

-Hej , Car . Dzwonie  bo nie dam rady  dzisiaj z wami  wyjść , kiepsko się czuję.

-Ok. , jasne zadzwoń jak lepiej się poczujesz, pa

-Bye

To straszne , przyjaciółka właśnie mnie okłamała , super …Chyba zapomniała ,że mam lepszy słuch od niej , a co ważniejsze wiem kiedy kłamie.

Zresztą nie ma nad czym dyskutować w tle słyszałam Stefana, który pytał Elene czy się już spakowała. Słodko..  oni sobie wyjeżdżali na romantyczny wieczorek ,a ona kłamała mi w żywe oczy . Zawiodłam się na niej ..  liczył się  tylko  Stefan i Damon . Zawsze czułam się odrzucona , bo wiedziałam że tak naprawdę to Bonnie jest jej najbliższa , a teraz to nawet ją miała  gdzieś.

Już miałam dzwonić do Bonnie gdy zobaczyłam spis połączeń -Tyler 2:16-przeczytalam, i właśnie uświadomiłam sobie ,że nawet chłopak dzisiaj mnie olał. Jednak postanowiłam że wyjaśnię sobie z nim dzisiejszą ucieczkę. Odkładałam  telefon, gdy nagle zadzwoniła Bonnie:

-Caroline ?

-Oczywiście , że nie .-powiedziałam z sarkazmem.

-Jak zawsze ci do śmiechu. Posłuchaj musimy się spotkać ,ale to nie będzie raczej miłe spotkanie..

-Bonnie ,masz jakiś kłopot  ? –zapytałam troskliwie

-Ja.. -Przecież wiesz że ja zawsze Ci pomogę-przerwałam jej.

-Caroline..  to nie jest rozmowa na telefon .

-Dobrze , więc spotkajmy się w hmm Grillu ?

-To nie najlepszy pomysł , po prostu wpadnij do mnie OK. ?

-Jasne , będę za  30 min.

Poprawiłam włosy i poszlam powtórnie do  kuchni. Damona już nie było, więc w spokoju mogłam zabić pragnienie.

Ehh ,ten wzrok mamy kiedy pije krew…   spogląda na mnie jakbym  umarła .  W sumie nie dziwie jej się , codziennie zwalcza zło w mieście , a największe niebezpieczeństwo trzyma pod swoim dachem . Nic nie mogłam na  to poradzić, nie życzyłam sobie tej klątwy.

Choć nie powiem ,polubiłam bycie wampirem to wyjątkowy dar . Zawsze są plusy i minusy , ale jak na razie wiodłam dość  beztroskie życie i nie martwiłam się na zapas.

Spojrzałam na zegarek i stwierdziłam że czas  już wyjść z domu.

W wampirzym tępie znalazłam się przy drzwiach ,słysząc:

-A dokąd to ?

Mamo , to że utkwiłam w ciele nastolatki nie znaczy , że masz mnie  tak traktować. Jestem dorosła, nie martw się idę  tylko do Bonnie .

-Jest już dosyć późno.

-Owszem , dlatego  chyba zostanę u Bonnie , wiesz  te babskie  ploty mogą ciągnąć się do rana.

-No, skoro tak.

-Cholercia, mamo przepraszam cie ale zaraz się spóźnię. Pa

Rozmowa z mamą mnie dobijała , nie traktuje mnie ani trochę poważnie..

Od domu Bonnie dzieliło mnie zaledwie kilka metrów ,spojrzałam na zegarek i stwierdziłam że się spóźniłam. No to wtopa –pomyślałam. Zawsze je gonię ,żeby były punktualne ,a sama się spóźniam.

Wyszłam z auta i zapukałam do drzwi.

-Caroline hej  - wydusiła z siebie Bonnie.

-Bonnie ..-rzucila mi się w ramiona…

-Caroline … Tyler on  ma problem…

 _________________________________________________________________________________

Mam nadzieję ,że jesteście  ciekawe dalszych wydarzeń :)

Proszę o komentarze bo nie wiem czy mam dla kogo  pisać  :)

Pozdrawiam !

PS.Przepraszam za  błędy.